هرنی (فتق) اینگوئینال

بررسی اجمالی

هرنی اینگوئینال زمانی رخ می دهد که بافتی مانند بخشی از روده از طریق یک نقطه ضعیف در عضلات شکم بیرون بزند. برآمدگی ایجاد شده می تواند دردناک باشد، به خصوص زمانی که سرفه می کنید، خم می شوید یا جسم سنگینی را بلند می کنید. با این حال، بسیاری از هرنی ها درد ایجاد نمی کنند.

هرنی اینگوئینال لزوما خطرناک نیست. با این حال، به خودی خود بهبود نمی یابد و می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود. پزشک شما احتمالاً جراحی را برای رفع هرنی اینگوئینال که دردناک یا بزرگ شده است توصیه می کند. ترمیم هرنی اینگوئینال یک روش جراحی رایج است.

علائم:

علائم و نشانه های هرنی اینگوئینال عبارتند از:

• برآمدگی در ناحیه دو طرف استخوان پوبیس، که در حالت ایستاده آشکارتر می شود، به خصوص اگر سرفه یا فشار می آورید.
• احساس سوزش یا درد در برآمدگی
• درد یا ناراحتی در کشاله ران، به ویژه هنگام خم شدن، سرفه یا بلند کردن بدن
• احساس سنگینی یا کشیدن در کشاله ران شما
• ضعف یا فشار در کشاله ران شما
• گاهی اوقات درد و تورم در اطراف بیضه ها هنگام فرود آمدن روده بیرون زده به داخل کیسه بیضه

علائم و نشانه ها در کودکان:

هرنی اینگوئینال در نوزادان و کودکان ناشی از ضعف دیواره شکم است که در بدو تولد وجود دارد. گاهی اوقات هرنی تنها زمانی قابل مشاهده است که یک نوزاد در حین اجابت مزاج گریه می کند، سرفه می کند یا زور می زند. او ممکن است تحریک پذیر باشد و اشتهای کمتری نسبت به معمول داشته باشد.

در یک کودک بزرگ‌تر، هرنی زمانی که کودک سرفه می‌کند، در حین اجابت مزاج فشار می‌آورد یا برای مدت طولانی می‌ایستد، بیشتر آشکار می‌شود.

نشانه های مبنی بر وجود مشکل:

اگر نتوانید هرنی را به داخل فشار دهید، محتویات هرنی ممکن است در دیواره شکم گیر کرده باشد (حبس شود). هرنی حبس شده می تواند گیر بیفتد (هرنی استرانگوله)، که جریان خون را به بافتی که به دام افتاده است قطع می کند. اگر هرنی استرانگوله درمان نشود، می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

علائم و نشانه های هرنی استرانگوله عبارتند از:

• حالت تهوع، استفراغ یا هر دو
• تب
• درد ناگهانی که به سرعت تشدید می شود
• برآمدگی هرنی که قرمز، بنفش یا تیره می شود
• ناتوانی در حرکت روده یا دفع گاز

اگر برآمدگی هرنی قرمز، بنفش یا تیره شد یا اگر متوجه علائم یا نشانه های دیگری از هرنی استرانگوله شدید، فوراً به دنبال مراقبت باشید.

اگر برآمدگی دردناک یا قابل توجهی در کشاله ران خود در دو طرف استخوان پوبیس دارید، به پزشک مراجعه کنید. این برآمدگی زمانی که ایستاده اید بیشتر قابل توجه است و معمولاً اگر دست خود را مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید می توانید آن را احساس کنید.

علل:

برخی از هرنی های اینگوئینال هیچ علت ظاهری ندارند. موارد دیگر ممکن است در نتیجه موارد زیر رخ دهند:

• افزایش فشار داخل شکم
• یک نقطه ضعیف از قبل موجود در دیواره شکم
• زور زدن در هنگام اجابت مزاج یا دفع ادرار
• فعالیت شدید
• بارداری
• سرفه یا عطسه مزمن
• در بسیاری از افراد، ضعف دیواره شکم که منجر به هرنی اینگوئینال می‌شود، قبل از تولد زمانی اتفاق می‌افتد که ضعف در عضله دیواره شکم به درستی بسته نمی‌شود. سایر هرنی اینگوئینال بعداً زمانی که عضلات به دلیل افزایش سن، فعالیت بدنی شدید یا سرفه‌های همراه با سیگار ضعیف می‌شوند یا بدتر می‌شوند، ایجاد می‌شوند.

همچنین ممکن است در اواخر زندگی، به خصوص پس از جراحت یا جراحی شکم، نقاط ضعفی در دیواره شکم ایجاد شود.

در مردان، نقطه ضعیف معمولا در کانال اینگوئینال، جایی که طناب اسپرماتیک وارد کیسه بیضه می شود، رخ می دهد. در زنان، کانال اینگوئینال حامل رباطی است که به نگه داشتن رحم در جای خود کمک می کند و گاهی اوقات هرنی در جایی رخ می دهد که بافت همبند از رحم به بافت اطراف استخوان پوبیس متصل می شود.

عوامل خطر:

عواملی که در ایجاد هرنی اینگوئینال نقش دارند عبارتند از:

• مرد بودن: مردان هشت برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به هرنی اینگوئینال هستند.
• سن بالا: با افزایش سن عضلات ضعیف می شوند.
• نژاد سفید پوست
• سابقه خانوادگی: یکی از اقوام نزدیک مانند والدین یا خواهر و برادری دارید که به این بیماری مبتلا باشد.
• سرفه های مزمن: مانند سیگار کشیدن.
• یبوست مزمن: یبوست باعث زور زدن در هنگام اجابت مزاج می شود.
• بارداری: بارداری می تواند عضلات شکم را ضعیف کرده و باعث افزایش فشار داخل شکم شما شود.
• زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد: هرنی اینگوئینال در نوزادانی که نارس یا با وزن کم به دنیا می آیند بیشتر دیده می شود.
• هرنی اینگوئینال قبلی یا ترمیم هرنی: حتی اگر هرنی قبلی شما در دوران کودکی رخ داده باشد، شما در معرض خطر ابتلا به هرنی اینگوئینال دیگری هستید.

عوارض:

عوارض هرنی اینگوئینال عبارتند از:

• فشار بر بافت های اطراف: اکثر هرنی های اینگوئینال اگر با جراحی ترمیم نشوند به مرور زمان بزرگ می شوند. در مردان، هرنی های بزرگ می توانند به داخل کیسه بیضه کشیده شوند و باعث درد و تورم شوند.
• هرنی حبس شده (اینکارسره): اگر محتویات هرنی در نقطه ضعیف دیواره شکم گیر کند، محتویات آن می تواند روده را مسدود کند و منجر به درد شدید، حالت تهوع، استفراغ و ناتوانی در اجابت مزاج یا دفع گاز شود.
• هرنی استرانگوله: هرنی اینکارسره می تواند جریان خون بخشی از روده شما را قطع کند. استرانگوله شدن می تواند منجر به مرگ بافت روده آسیب دیده شود. هرنی استرانگوله تهدید کننده زندگی است و نیاز به جراحی فوری دارد.

جلوگیری:

شما نمی توانید از نقص مادرزادی که شما را مستعد ابتلا به هرنی اینگوئینال می کند جلوگیری کنید. با این حال، می‌توانید فشار روی عضلات و بافت‌های شکم خود را کاهش دهید. مثلا:

• وزن سالم را حفظ کنید. با پزشک خود در مورد بهترین برنامه ورزشی و رژیم غذایی برای شما صحبت کنید.
• بر غذاهای پر فیبر تاکید کنید. میوه ها، سبزیجات و غلات کامل حاوی فیبر هستند که می تواند به جلوگیری از یبوست و زور زدن کمک کند.
• اجسام سنگین را با احتیاط بلند کنید یا از بلند کردن سنگین خودداری کنید. اگر باید چیز سنگینی بلند کنید، همیشه از روی زانو خم شوید – نه از کمر.
• سیگار نکش. سیگار علاوه بر نقشی که در بسیاری از بیماری‌های جدی دارد، اغلب باعث سرفه مزمن می‌شود که می‌تواند منجر به یا تشدید هرنی اینگوئینال شود.